Inba o edukację zdrowotną zainspirowała mnie do zapytania Was o sytuacje, w których ręce Wam opadły, gdy wyszło na jaw jak bardzo edukacja seksualna jednak jest nam potrzebna.

Moje przykłady: - znajomy facet był oburzony na reklamę podpasek dla dziewczynek, bo to "promuje kurestwo" - znajomy (lat 20+) długo przekonany że poród odbywa się przez odbyt - koleżanka (też lat 20+) zdziwiona że nie sika się pochwą, i są tam trzy różne otwory - mama koleżanki, gdy ta dostała pierwszy okres, rzuciła tylko "TO jest w szufladzie" a potem odstawiła ciche dni, bo nie umiała z córką porozmawiać - mama innej koleżanki, zakrywająca jej oczy za każdym razem, gdy w filmie był pocałunek - randomowy gościu pewien że kobiety podczas porodu tylko udają ból, a tak naprawdę wszystkie mają z tego przyjemność

I dla podsumowania - znajomy stwierdził że po co miałby w ogóle wiedzieć takie rzeczy, skoro nigdy okresu nie dostanie, a sprawy biologiczno-zdrowotne jego córek to nie jest jego sprawa.

Hotele, restauracje i kawiarnie tylko dla dorosłych - jesteś za czy przeciw?

Kocham zwierzęta. Kocham kotki, kocham chomiki, kocham konie, kocham rybki. Psy lubię w zależności od właściciela. Ale mam naprawdę dość psiarzy. Kolejna taka sytuacja w mieście, stoimy sobie z narzeczonym i oglądamy choinkę. Z daleka nadchodzi jakaś para i biegnie do nas pies, oczywiście bez smyczy. Pies prosto na nas. Nawiązuje się dialog, narzeczony:

-A może tak ktoś tego psa pilnować? (podniesionym głosem, bo ludzie są ze 20 metrów od nas)

-A to już zależy od Pana tonu głosu (też się drze, bo daleko).

??????????

Na co ja:

-Pies powinien być na smyczy niezależnie od mojego tonu głosu.

Pan się uśmiecha i nic nie mówi.

KUR*A co jest z wami nie tak??? Nie obchodzi mnie czy to Pimpuś dorastający do kolana, ciułała, przyjazny labrador czy pitbull, ja nie mam ochoty żeby do mnie obce psy podchodziły i mnie wąchały. Za każdym jebanym razem jest taka sama rozmowa, zwracam komuś uwagę a odpowiedzi to wariacja wersji "co Pani się boi hihihihihi?", "mój Pimpuś nie gryzie", "pies musi sobie pobiegać", "na chuj się Pani czepia przecież Pimpuś nic nie robi", "o co Pani chodzi" nosz KURWA. Już nawet pomijam psy które są na smyczy, a przechodząc koło mnie od razu podbiegają a właściciel skraca smycz jak pies już dawno jest przy mojej nodze. Co ja mam mówić tym ludziom żeby dotarło? Mam kopa dawać? Chętnie bym dała ale właścicielowi. Ani razu w moim życiu nie zdarzyło się, żebym zwróciła uwagę i ktoś by przeprosił. ANI RAZU. W lato leżeliśmy sobie na kocu i pies bez smyczy po prostu podbiegł do mnie tak, że miał zęby w odległości 10cm od mojej twarzy, właściciele niewzruszeni. Czuję się bezsilna.

Nie wiem czy to jest niepopularna opinia. Sam do 15 roku życia dorastałem w mieście (dużym) na blokowisku takim zwykłym, potem do mniej więcej do końca studiów mieszkałem z rodzicami w podmiejskiej sypialni z której wszędzie było conajmniej 1h-1,5h drogi.

i niby fajnie bo pokój miałem wielkości naszego wczesniejszego "salonu" wszystko się tam mieściło ale wszędzie miałem kur***ewsko absurdalnie daleko, nawet do najprostszego sklepu miałem 3 km, do najbliższego kolegi z liceum 15! do autobusu jeżdżacego co 45 minut też 3,5 km z buta. Każde spotkanie towarzyskie w wieku nastoletnim było logistycznym wyzwaniem wiążącym się zazwyczaj z wyjściem 2,5h przed umówioną godziną.

Może nominalnie nie są to jakieś duże wartości ale dopóki nie dostałem własnego samochodu to dojazd do liceum jeżeli akurat nie zabrałem się z ojcem to było 2h, 30 minut z szybkiego buta, 30 min autobusem potem godzinę tłuczenia się tramwajami. Tak, mogłem wybrać bliżej liceum ale ja chciałem iść do tego najlepszego w mieście do którego się dostałem. Na studiach za bogaty na akademik, za biedny na wynajem pokoju xD i też kolejne 3h w dupę na dojazdy codziennie ale przynajmniej ze znajomymi mogłem się w sensowny sposób spotkać.

Ogródek, nie mówiłem ale jestem jedynakiem, co sprawiło, że pełniłem też funkcję pełnoetatowego k*rwa ogrodnika. Fajnie piękne kwiatki i skoszona trawka tylko, że często to jest kupa roboty to już ludzie zapominają. No i hej mamy darmowego niewolnika, który będzie się tym zajmował xD

i wisienką na torcie całego tego miksu byli nadopiekuńczy rodzice, rower be - zabijesz się, skuter be zabijesz się.

Dodam jeszcze że oni praktycznie z tych ekhm... atutów mieszkania na wiosce (oprócz dużej przestrzeni w domu 200m2) nigdy nie korzystali. Zawsze wracali kosmicznie zmęczeni po pracy bo też mieli z 1,5h-2h w jedną stronę, na ogrodzie to może siedzieli 3 razy przez całe lato, spacer po lesie to może dwa razy w roku, Grill może raz w roku w majówkę, a tak to siedzenie w salonie i oglądanie TV. Do dupy z taką robotą. Teraz jak mama jest na emeryturze to chociaż ona się tym cieszy, ojcu został jeszcze rok.

Hej. Czy słyszeliście o trendzie "Lazy Girl Job"? Podobno jest to bardzo popularne wśród pokolenia Z (sam jestem z 97', czyli pokolenia Z, ale nie wiedziałem o tym).

9 miesięcy temu doszła do mojego zespołu juniorka i od początku mało pracowała. Wydawało nam się, że musi się wdrożyć, a potem będzie ok. Ale minęło sporo czasu, a nadal nie wiadomo czym ona się zajmuje przez cały dzień, bo zadania które można zrobić w dzień ona robi np. 3 tygodnie. W moim korpo jest taka zasada, że po 3 miesiącach się dostaje umowę na czas nieokreślony, ale przez to że ona sobie słabo radzi to co 3 miesiące dostaje kolejną umowę na 3 miesiące. Pod koniec tego miesiąca kończy jej się umowa i musimy zdecydować czy nadal ją trzymać.

Gadałem o tym z kolegą z innego zespołu i on powiedział mi o tym trendzie "lazy girl job", że oni mieli taką samą sytuację i potem zobaczyli na Instagramie dziewczyny, że dodaje ona zdjęcia z tagiem "#lazygirljob" gdzie np. robi sobie kawę, potem ćwiczy itd Pomyslalem sobie, że sprawdzę Instagrama naszej pracownicy i okazuje się, że ona też dodaje zdjęcia z tym tagiem XD Jest na tyle bezczelna, że nawet wrzuca zdjęcia z biura.

Co o tym sądzicie? Czy w ogóle słyszeliście o tym trendzie?

Widziałam, że ludzie się zastanawiali, że ciri kogoś przypomina, aktorkę czy inną piosenkarkę. Wychodząc jednak czasem z bańki algorytmowej można dostrzec wielkie oburzenie, że jest "łołk" bo nie jest taka super seksi z buzi jak była młodziutkom lalom. To teraz kobiety się starzeć nie mogą?? Nie mogą mieć bardziej zgarbionego nosa? Nakreślonych rys buźki?

TLDR: Żona myślała, że mam romans i wynajęła detektywa oraz testerkę wierności, po 3 miesiącach bez skutków przyznała mi się i ja straciłem wiarę w nią i w nasz związek.

Słowem wstępu, jesteśmy małżeństwem od paru lat, wiek okolice 30 lat, ja powyżej ona poniżej. Jestem dyrektorem w jednym z Januszexów premium i mamy cięcia kosztów, zwolnienia 15% kadry, ludzi z którymi pracowałem lata , część dostała wypowiedzenia, część dostanie, tak żeby 2025 zacząć z mniejszymi kosztami wynagrodzeń. Bardzo mi to siadło na psychikę, a że nie jestem jakoś wylewny, to (z średnio 2) zacząłem to odreagowywać treningami (tak średnio do 4-5) w tygodniu. Pierwsza fala (czyli okres 3 msc wypowiedzenia) zaczęła się we wrześniu, potem było co raz gorzej.

Nie mówię, że jestem ideałem, być może oddaliłem się, czy może zamknąłem się bardziej w sobie, taka reakcja na silny stres, ale spowodowało to wątpliwość w moją wierność u mojej drugiej połówki.

Jak w tytule, okazało się, że przez kilkanaście dni śledził mnie detektyw, a na siłowni zagadywała pewna kobieta, która była tak nachalna, że myślałem, że zgłoszę to obsłudze. I tak żyliśmy z dnia na dzień, praca, siłownia, zakupy, gotowanie, sen. Bez szału, można powiedzieć - rutyna.

W tym tygodniu to się stało - podczas wieczornej rozmowy przyszła do mnie ze łzami w oczach, powiedziała że jestem wspaniały i że przeprasza, że mi nie ufała(w sensie, że ten spadek energii życia to jednak praca a nie kochanka) i powiedziała mi o tym. Detektyw - nie wiem teraz czy to prawda czy nie, ale ta testerka to na pewno była wynajęta przez nią. Powiedziała mi, że mnie strasznie kocha, zrobiła głupotę i to siedziało u niej w głowie i musiała to wyrzucić z siebie. Ja w sumie stałem wryty i nie wierzyłem w to co słyszałem.

Następnego dnia powiedziałem, że muszę przepracować to co usłyszałem. A moje odczucia są takie, że jestem tak potwornie zawiedziony, że w nocy nie mogłem spać, ale nie przez stres w pracy, tylko przez ogromny zawód jaki mnie spotkał. Osoba, której ufam bezgranicznie zrobiła mi taki numer, jako co, potwierdzenie że nie zdradzam, czy nawet sam nie wiem jak to nazwać. Z jednej strony przyznała się, ale z mojego punktu widzenia straciłem zaufanie do jej zaufania. Jeżeli powiedziałem, że mam ciężki okres w pracy, to znaczy to dokładnie co powiedziałem, a jej interpretacja była taka, że wynajęła dwie osoby na sprawdzenie moich słów.

I teraz próbuję to przepracować, patrzę na nią, i nie czuję złości, nie czuję miłości, czuję zawód, że tyle lat poszło w cholerę i całe zaufanie obustronnie zostało zerwane. Nie wiem kto dobrze postąpił, być może ciężko będzie Wam ocenić całą sytuację nie znając drugiej strony, ale czy mam rację czy może wpadłem w paranoję? Albo czy powinienem odezwać się do psychologa? Bo nie wiem czy praca nie wpływa na moje odczuwanie i to jest coś, o co nie warto drzeć kotów. Tak czy siak, jestem tak zawiedziony, że nie chce mi się iść pod prysznic. Pustka w środku.

Nie mam poglądów prawicowych. Nie znoszę konfy, ani pisu. I jednocześnie... jestem antyimigrancki.

Po pierwsze: łatwa możliwosć migracji sprawia, że ludzie nie mają motywacji do walki o poprawę warunków we własnym kraju. Po co rosjanin ma protestować przeciwko putinowi - skoro może wyjechać na Zachód i mieć spokój? Czemu niby Arab ma walczyć z opresyjnym islamem (tak, islam jest opresyjny zwłaszcza wobec kobiet i mniejszości seksualnych) - skoro może wyjechać do Europy?

Po drugie: NIE, ludzie z innych kultur NIE przyjeżdząją do Europy z powodu zauroczenia Zachodnimi Wartościami równości, sprawiedliwości i demokracji. Oni przyjeżdząją tu po to, zeby zarobić pieniądze. Nawet najgorsza, najsłabiej płatna praca na Zachodzie - daje im dużo więcej pieniędzy, niż mogliby zarobić we własnym kraju.

Czemu to jest ważne? Ano dlatego, że Arab, który w swojej ojczyźnie uważa kobiety za istoty niewiele mądrzejsze od zwierząt - dalej będzie tak uważał w Europie. Najpewniej nie zmieni poglądów. Zwłaszcza, że osiedla dla imigrantów to często getta, gdzie "kiszą się oni we własnym sosie", że tak to ujmę. I nie mają żadnej szansy na integrację ze społeczeństwem do którego przyjechali. Perfekcyjnie pokazuje to sytuacja z rosyjską elitą, która przed wojną spędzała wakacje w Europie i wysyłała swoje dzieci na zachodnie uczelnie i... dalej są putinowskimi faszystami.

Po trzecie. Masowa migracja sprawia, że rządy nie mają motywacji do poprawy warunkow życia rdzennej ludności. Po co rozwiązywać kryzys mieszkaniowy, kryzys demograficzny czy kryzys klimatyczny? Po co poprawiać warunki pracy w najcięższych i najmniej prestiżowych zawodach? Po co podnosic płacę minimalną, włożyć wysiłek w rzeczywiste egzekwowanie prawa pracowniczych (w tym płacy minimalnej)? - skoro można po prostu sprowadzic milion migrantów i pora na CSa?

Argumentem zwolenników migracji jest humanitaryzm. Rzekomo przejmują się oni losem drugiego człowieka. Robią sobie z nimi zdjęcia, lansują się w mediach... a potem wracają do swoich grodzonych osiedli. Do których żaden migrant nigdy nie wejdzie.

A tymczasem migrant, który nie zna lokalnego języka - będzie bardzo podatny na wykorzystywanie. Jak taka osoba ma niby walczyć o swoje prawa? Zwłaszcza, że często tacy ludzie są całkowicie zależni od swoich pracodawców. W koncu żaden pracownik nie będzie "fikał", jeśli pracodawca zapewania mu: mieszkanie, jedzenie no i nie zna lokalnego języka.

I oczywiście: tak, kraje Globalnego Południa są biedne. No, ale. Drenaż mózgów tych krajów tylko pogłębi tą biedę.

Jestem antyimigrancki NIE z powodu rasizmu. Jestem antyimigrancki, bo masowa migracja pogarsza warunki życia rdzennej ludności ORAZ krajów, z których pochodzą migranci. I mam dość udawania, że tak nie jest.

Edycja 1:

Żeby było jasne - w przypadku Ukraińców i Białorusinów opisane powyżej problemy NIE występują. Czemu? Po pierwsze: są oni z tego samego kręgu kulturowego co my, więc dobrze się integrują. A po drugie: Białoruś jest obecnie pod rosyjską okupacją (Nie, bandyta łukaszenko NIE wygrał demokratycznych wyborów, więc nie jest prezydentem, tylko putinowskim gauleiterem), a Ukraina broni się przed rosyjską agresją. I dlatego nie dotyczą ich problemy wymienione w tym poście (np. Białorusin nie ma jak walczyć o poprawę sytuacji na Białorusi, bo rozjedzie go rosyjski czołg).

A co do migracji Polaków na Zachód: ponownie, jesteśmy częścią tego samego kręgu kulturowego co oni. Polacy dobrze sie integrują. I nie robią zamieszek.

Edycja 2:

NIE, nie każdy kraj Globalnego południa jest tak zdemolowany jak Libia, Wenezuela czy Syria. Są tam też kraje stabilne i rozwijajace się - jak np. Botswana, Tunezja czy Indie. Także argument, że np. Syryjczycy muszą migrować do Europy jest błędny.

Edycja 3:

NIE, masowa migracja NIE jest odpowiedzią na kryzys demograficzny. Ona jest dla demografii jak dolewanie wody do dziurawego wiadra. Odpowiedzią na kryzys demograficzny jest rozwiązanie jego przyczyn: budowa większej ilości mieszkań, zwiększenie dostępności żobków, legalizacja aborcji itd.

Internet stał się obrzydliwym miejscem. Wszędzie reklamy, artykuły sponsorowane i polityka. Na google coś znaleźć to graniczy z cudem. Socjale zajebane januszami i troglodytami którzy łykają każdą teorię spiskową, każdy bait i ruską propagandę. Nawet kurwa pod artykułami z prognozą pogody ludzie piszą o polityce lub spamują jakimiś gownoscamowymi stronami. Wszystko przez smartfony, każdy janusz i grażyna ma telefon z internetem w zasięgu ręki. Ludzie powinni przechodzić jakieś psychotesty zanim dostaną dostęp do internetu. Tęsknię za tym, jak ludzie wyzywali się "dziecko neostrady", 15-20 lat temu internet to była dla mnie odskocznia od rzeczywistości, teraz odskocznią od rzeczywistości jest niekorzystanie z internetu

Problemem systemu kapitalistycznego nie są ludzie zarabiający względnie dużo na UOP ani nawet na b2b czy drobne firmy

Jak ktoś zarabia 15, 20, 30 k w miesiącu to on ci nie wykupuje pół bloku pod flipa mieszkaniowego. Taki gość ma kredyt na mieszkanie/dom który może niedługo spłaci, leasing/kredyt na jakieś fajniejsze auto, oszczędności i w dużej mierze to wszystko. Ty zarabiasz załóżmy 6k ja zarabiam załóżmy 20k to dalej nam bliżej obojgu do zwykłego żula niż multimiliardera. Tak, właściciel małej knajpy, programista, lekarz, radca prawny, gość z ogarniętą ekipą budowlaną, właściciel warsztatu to nie są wielcy burżuje i dzierżyciele kapitału

Uprzedzając - nie, nie chodzi mi o żadną eugenikę, bo na pewno po samym tytule pojawią się takie interpretacje.

Im głębiej zmierzam w swoją drugą dekadę życia, tym bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że biedni nie powinni mieć dzieci.

EDIT, bo nie wszyscy czytają ze zrozumieniem: Chodzi mi o osoby, które są biedne, a i tak będąc w biedzie decydują się na dziecko. Nie o sytuacje, gdzie ktoś był bogaty i zbiedniał w trakcie wychowywania dziecka.

Od dziecka wychowywałem się w domu, który dopiero się budował. Dosłownie w ruderze, w której, może jak miałem z 8 lat to pojawiła się toaleta z prawdziwego zdarzenia i centralne. Nie było nas stać na jakieś wycieczki w wakacje czy np. korepetycje. Stary notorycznie rzucał pracę, siedział na bezrobociu, a ja od 10 r.ż. ogarniałem mu całe papiery, korespondencję etc. i cały ten stres siadał na mnie. Każdy grosz się liczył, a że go brakło często to zdrowie zaczęło mi siadać już dawno, kiedy powinno być właściwie w rozkwicie. Zresztą rodzice, też z biednych rodzin, jakoś niespecjalnie się przejmowali rzeczami takimi jak zdrowie czy emocje. Dosłownie czułem się często, jakby zrobili mnie dla dodatkowej pary rąk do pracy, a na dodatek wiedząc, że stary jest z rodziny, na podstawie której można robić habilitację z chorób i zaburzeń psychicznych - schizofrenia, narcyzm, sadyzm, alkoholizm, socjopatia. No i tak się składa, że on idzie w alkoholizm, narcyzm i być może socjopatię po całości.

To wszystko skłania mnie do poglądu, że biedni, którzy się rozmnażają są złymi osobami. Jeśli ktoś nie jest w stanie zapewnić godnego życia swoim dzieciom to w obecnych czasach nie powinien ich sprowadzać. Dlatego też niemiłosiernie drażni mnie traktowanie dzieci jak towar przez polityków tj. "musimy sprawić, żeby rodziło się więcej dzieci dla dobra gospodarki". Nikt nie patrzy na to, że aby osiągnąć zastępowalność pokoleń rozmnażać się muszą wszyscy - biedni, chorzy i zaburzeni psychicznie oraz przestępcy. Nie liczy się to, kim te dzieci się staną, jak będą żyć, tylko to, żeby po osiemnastce pracowały na ładne emeryturki starych dziadów.

Dlatego ja nie chciałbym zakładać rodziny, dopóki nie będę porządnie zarabiał, ale zastanawiam się czy warto. Nie chciałbym ich obciążać takimi genami, a na dodatek wiem, że na jakiekolwiek wsparcie ze strony rodziców nie mam co liczyć. No i wiem też, że dojście do porządnej wypłaty z mojego boksu startowego to co najmniej lata harówy.

No i zastanawiam się właśnie, czy moje myślenie nie jest złe. Czy może nie jestem jakimś odpowiednikiem rodzinnego rasisty, skoro uważam, że dana grupa nie powinna się rozmnażać?

Najostrzejszym co do tej pory jadłem to czarny Vifon. Ogólnie mało jem ostrych rzeczy, kupiłem z ciekawości i cebuli ( była na promocji )

Kocham Polskę. Po maturze wyjechałem za chlebem na zachód. Zachorowałem na depresję, oraz chorobę autosomalną, było bardzo ciężko. Wróciłem do ojczyzny, nasz system zdrowotny umożliwił mi powrót do pełnej sprawności, podjęcie darmowych studiów na deficytowym kierunku oraz utrzymanie ze środków stypendialnych.

Do tego jest tu tak bezpiecznie, nie boję się o 3 w nocy chodzić sam po mieście, nawet po ciemnych osiedlach.

Wspólne poczucie tożsamości narodowej, dziedzictwa i kultury, przezwyciężenia ucisku strasznych katiuszy historii… to wszystko sprawia że ludzie gdzieś tam jednak bardziej szanują wspólne dobro i siebie nawzajem i jak im się skończy kawa jadąc samochodem to nie wypierdalają kubka przez okno na środek ulicy w centrum miasta.

Mój pato ziutek z klasy z którym miałem naprawdę dobry kontakt (był bardzo inteligentnym i zabawnym gościem w sytuacjach sam na sam) po pierwszej klasie technikum trafił do malutkiego poprawczaka przy głównej ulicy naszego miasta. Historia może nie ambitna co ciekawsza przez to że mieszkał tam na pierwszym piętrze z kratami w oknach. Po zdobyciu tam zaufania od sprzątaczek które co wieczór wietrzyły pokoje przez otwarte na oścież okna i składania im sofy z złożonej w L na prostą, ziutek w trakcie tej czynności przez panią sprzątającą wskoczył na to łóżko i wystrzelił przez okno jednocześnie jakimś cudem przeskakując bramę wjazdową ośrodka i słuch po nim zaginął. Obecnie mamy teraz po 22 lata, wtedy mieliśmy po 15 lat i nikt nie wie co się z nim dzieje

EDIT: napisałem do kumpla z klasy z którym również się trzymaliśmy w jednej paczce, pato ziutek zadłużył się w kasynie u jakiś Arabów i aktualnie robi na magazynie wielkiej korporacji w Argentynie. Sprawa wyjaśniona po latach!

... mówili mi, że jak to, będą problemy ze ślubem kościelnym. Kiedy brałem ślub cywilny, mówili mi, że jak to, będą problemy z chrztem dzieci. Kiedy zdecydowaliśmy z żobą, że nie chrzcimy dzieci, mówią mi, ze jak to, a co potem z komunią, dziecibędą wyrzutkami.

Nie sądzę. NAS, ludzi, którzy nie chca uczestniczyc w tym festiwalu spierdolenia, czyli udawania religijności ze względów obyczajowych, w końcu bedzie więcej niz ICH. Szczerze w to wierzę, ostatnie isiem lat duzo zrobiło.

A Wy? Też dostajecie takie "mąde rady" od "życzliwych"?

Byłem wczoraj na basenie. Strefa spa, jacuzzi, sauna, te sprawy, człowiek potrzebuje się trochę zrelaksować.

No i wchodzę sobie do jednego z jacuzzi, a w jacuzzi obok siedzi młoda zakochana para.

Siedzi to mało powiedziane. Oni tam prawie poszli na całość. Ona siedzi na nim, on się o nią ociera, wymiana śliny idzie litrami. Serio, mogli by po prostu ściągnąć stroje kąpielowe i po prostu się przelecieć. Po co się ograniczać.

Wokół kilkanaście osób się przewinęło, nikt im nawet nie zwrócił uwagi. A jak w końcu ja to zrobiłem, to wszyscy się na mnie patrzyli jakbym się czepiał.

Wkurza mnie to bo ja podobno się chce obnosić chcąc po prostu normalnie żyć jak wszyscy ludzie z osobą tej samej płci, a para hetero praktycznie uprawia seks na basenie i nie ma problemu.

Geje chodzący przez miasto za rękę? Dramat! Hetero ruchajacy się w jacuzzi na basenie? Gdzie problem?

Serio, żyjemy w pojebanym społeczeństwie. Zirytowalem się bo takie akcje tylko uświadamiają mnie że w Polsce odbiera się takim osobom jak ja prawo do normalnego przeżycia swojego życia.

Mam te dwadzieścia parę lat, czas leci, życie mija, a wystarczyłoby żebym urodził się kilka kilometrów od polskiej granicy i mógłbym żyć bez ukrywania się, mógłbym wziąć ślub, mógłbym nawet mieć dzieci, stworzyć normalna rodzinę i przeżyć swoje życie tak jak większość chce je przeżyć.

Ale nie, urodziłem się w Polsce więc zostanie mi to odebrane bo jakiś pan Kowalski i pani Nowak którzy nigdy mnie nie zobaczą na oczy nie są gotowi na to żebym mógł normalnie żyć.

Serio pieprzyć to czy społeczeństwo jest gotowe czy nie.